GELMEYECEĞİM
Yine deniz kenarında mısın ?
Uzaklara mı bakıyorsun ?
Yoksa özlüyor musun beni ?
Ben bir başka şehrin kalabalığındayım
Bekleme beni, gelmeyeceğim
Sadece, ağlarken
Beni hissetmen için
Sana yağmurlarla beraber
Göz yaşlarımı göndereceğim
Saçlarına düşen her damla gözyaşımda
Seni doyasıya öpeceğim
İSTERDİM
Senden uzakta olmayı hiç istemedim
Gülümsemeni görmek isterdim
Bana "seni seviyorum" demeni beklerdim
Ben seni;
Gündüz, yeni açmış bir Gül'e
Geceleri ise;
Etrafına ışık saçan bir yıldıza benzetirdim
Ne yazık ki,
Bana sayısız yıllar kadar uzaksın
Senden uzakta olmayı hiç istemedim...
Seninle el ele yürümeyi isterdim
Herhangi bir yol sessizliğinde
Ya da en güzel yağmurlar altında
Ve soğuktan üşüdüğünde
Sana sarılıp bedenini ısıtmak isterdim
Gözlerinden sevgiyle girmek,
Kalbinin en sıcak yerinde kalmak isterdim
Bilmeni isterim ki;
Senden uzakta olmayı hiç istemedim...
Seninle beraber gülüp,
Beraber ağlamak isterdim
Gözlerinden dökülen her damla gözyaşını öperdim
Dalgalı saçlarını,
Parmaklarımın arasında hissetmek isterdim
Teninin kokusunu,
Bir nefeste içime çekerdim
Yanağına bir buse kondurup,
Tatlı tatlı gülümserdim
İşte ben seni bu kadar çok sevdim
Ve senden uzakta olmayı hiç istemedim...
Seninle sadece gözlerimle konuşmak isterdim
Yani aşkın başladığı yerde
Sadece ay ışığının olduğu bir mavi gecede
Seninle kıyı boyunca yürümek,
Denizin aydınlık yüzünü seyretmek isterdim
Kim bilir;
Belki de dayanamayıp seni öperdim
İşte ben seni bu kadar çok sevdim
Senden uzakta olmayı asla istemedim...
Ben sana;
Aradığın mutluluğu vermek isterdim
Hissedip te bana söyleyemediğin bir çok şeyi
Seninle paylaşabilmek isterdim
Sana aşkı anlatabilmek isterdim
"Seviyorum" demeyi öğretirdim
Senden uzakta olmayı hiç istemedim...
Ve benim içimde senin sevgin bambaşkadır
Dinle beni, hissetsin yüreğin sevgiyi...
Ve sevgi cesarettir,
Sevgi, yaşamaktır, vazgeçmemektir
Sevgi, her şeyin inadına,
Ve her şeye rağmen sevebilmektir
Sevdiğine aşkını söyleyebilmektir
Her şeyi umutla paylaşabilmektir
Sevgi, tutku adına her an,
Binlerce kere ölüp
Milyon kere dirilmektir
Her dirilişte yeniden sevebilmektir
Bitmektir, tükenmektir
Tükendiğini hissettiğin an,
Yeniden sevgiline koşabilmektir
Sevgi, hasrettir, özlemdir
Yaşadıkça çilesi daha da çetinleşir
Sevgi hissedilir, hissettirilir
Uğrunda ne varsa feda etmektir
Ve sevgi saygıyla bütünleşir
Sevgi bile saygıyla sevilir
Sevgi;
Birbirine yabancı iki kalbin
Tertemiz muhabbetidir
Ve sevgi;
Sevilmeye lâyık olanlar içindir
Kalbi heyecanla çarpan,
Yeri gelince kanayan,
Yeri gelince gülen, hayata bağlanan
Tüm insanlar içindir
Ve biliyor musun ?
Tüm bu güzellikler gibi,
Seni ne çok sevdiğimi bilmeni isterdim
Sen benim kendi ömrüm gibi tertemizsin
Aslında bütün bu sevgiler, sensin
Bir tek sen.
Sevginin cana geldiği mükemmelliktesin
Eşsiz ve dayanılmaz güzelliktesin
Ve işte ben seni bu kadar çok sevdim
Bilmeni isterim ki;
Senden uzakta olmayı asla istemedim.
SONBAHAR GÖZYAŞLARI
Gittin işte,
Her şeyinle beraber gittin
Bittin işte,
Beni de kendinle beraber bitirdin
Aslında sen böyle değildin
Benimle beraberken ara sıra gülerdin
Sevgi adına, aşk adına
Omzuma yaslanıp gözyaşı dökerdin
Bana sımsıkı sarılırdın, sıcaklığını hissederdim
Ve aslında ben, seninle değil
Tutku dolu göz yaşlarınla sevişirdim.
Şimdi çok suskun ve çok durgunsun
Sadece ağlıyorsun
Gözlerin gözlerime bakmıyor artık
Zarif ellerini ellerime uzatmıyorsun
Beni bu halinle her dakika
Binlerce kere öldürüyorsun
Tamam, yorma kendini, anladım !
Beni terk ediyorsun
Ve ateş düşmüş kalbinden
Sonbahar gözyaşları döküyorsun...
Hatırlar mısın !
Biz seninle, bir bahar mevsiminde tanıştık
Ve seninle bir çok baharı paylaştık
Şu an ise bir "son" yaşıyoruz
Ne gariptir ki;
Mevsimlerden de sonbahardayız
Bir "son", bir "bahar", ve sonbahar
Ve sen sadece ağlıyorsun
Yaşanan tüm güzellikler adına
İki büklüm oluyorsun
Nefesin tıkanmış, yutkunamıyorsun
Bu kadar acı, sana da bana da yeter
Nasıl unutabildiysem geride bıraktıklarımı
Seni de bir gün unuturum elbet
Üzülme sen,
Tamam, yorma kendini, anladım !
Beni terk ediyorsun
Ateş düşmüş kalbinden
Sonbahar gözyaşları döküyorsun...
BİR BUSEDİR SEVGİ
Bir busedir sevgi, içimden gelir konar yanağına
Bir çocuğun gözlerindeki gülümseme gibi
Bir yaprağın serinlikte hafif hafif "sen" demesi
Bir bitkinin ezilmemek için sağa sola eğilmesi
Güneşin sessizce yeni bir güne merhaba demesi
Sana olan sevgimin ilk temeli.
Saçların tel tel her yöne gider
Tebessümün okşar açtırır lâleler, sümbüller
Tatlı telaşın beni sevdiğindendir bilirim
Hoşuma gider çocuksu hislerin.
Taptazedir kadınlığın, mis kokar varlığın
Hepsi bir yana ruhun, temiz ve kinsiz
Dağ çiçeği gibi rüzgara göre bir sert, bir yumuşak
Biliyorum;
Bize göre değil rüzgara karşı koşmak.
Bir busedir sevgi, içimden gelir konar yanağına
Kıpırdamak istemez, donakalır, sımsıkı sarılır
Benim için ay ve güneş aynıdır
Biri doğar, diğeri öte yanda kalır
Biz kavuşuruz, onlar semâda yarışır...
SENİ ANLATIYORUM
Yine maviler içindesin
Benim ve senin, en sevdiğimiz
En güzel mavilerin içindesin
Yine yüreğin sevgi dolu
Yani, masmavi gökyüzü gibisin
Ve incecik ipek yumuşaklığında ellerin var senin
Bedenin kadar zarif ve narin
Bir de gözlerin var;
Herkesi kıskandıran kahverengi gözlerin
Ve biliyor musun;
Ege'nin sahillerinden esen tüm rüzgarlar
O güzelim tel tel dalgalı saçlarını arar
Her biri kendi halinde eser
Ve sana ansızın dokunabilmek için
Birbirleriyle yarışırlar.
Her güzelliğinde bütünleşen, seni bana anlatan
Bir adın var senin
Ve bilmeni isterim;
Ben seni, adın kadar çok sevdim.
Mükemmel bir kalbin var senin;
Kimsenin dokunmaya cesaret edemediği
Aşk kadar yakıcı, hayat kadar dolu,
Ve zaman kadar akıcı,
Bir yaprak gibi rüzgara direnen
Her an tutku dolu bir sevgi arayan
En güzel paylaşımlarda varolan
Ara sıra durgunlaşan
Ve ara sıra da bir nehir gibi dolup taşan
Yollara sığmayan, sıradağlar arayan
Hep kendi içinde yaşattığın
Coşkun bir sevdan.
Bilmiyorsun ve farkında değilsin !
Kendime yetmediğim anlarım var benim
Ve ben, kendime yetmediğim anlarda
Senin güzelliğinden çalıyorum
Güzelliğini,
Kendime ait birikimlerime katıyorum
Ben seni;
Kalbimdeki sevgi dolu, en güzel, en sıcak,
Ve en dokunulmaz yerde saklıyorum...
Ben seni ;
Gökkuşağının en güzel rengi olarak görüyorum
Sen olmazsan içinde, gökkuşağı bir hiçtir
Bunu biliyor muydun ?
Ben seni;
Hiç durmadan yağan yağmur tanelerinde özleyip
Rüzgarların en şiddetlisinden kıskanıyorum
Ve suyun toprağa hayat verdiği,
Tüm dirilişlerde arıyorum...
Ben seni;
Senin de bildiğin, ve sadece senin için
Zamanı durdurabildiğim duygularımda
Ve en güzel ânlarımda anımsıyorum.
Ben seni;
Tabiâtın bütün güzel esintilerinde
Doğanın en mânâlı yeşilinde
Mavinin kararlılık ve gizeminde
Denizin görünmeyen hırçınlığında
Fezanın en görkemli sonsuzluğunda
Bir bebeğin ışık görmemiş gözlerinde
Ben seni;
Burcu burcu kokan leylak kokularında
Güneşin, Ayın ve yıldızların
En ışık saçtığı anlarda
Ve bir de, ara sıra sevgiyle döktüğüm,
Göz yaşlarımda anımsıyorum.
Ben seni, sonsuzluk kadar çok seviyorum...
SENİ UNUTAMAM
Satırlar dar geliyor bana
Bitmiyor bu aşk anlatmakla
Kalem yazmaz oldu kağıda
Kağıtlar sitem ediyor hep bana
Seni unutmamı söylüyorlar
Sevdadan anlamıyor insanlar
Yaşadığım o güzel duyguları
Unutmam mümkün değil dostlar.
Hep seni düşünüyorum
Hayalini aklımda canlandırıyorum
Sadece seni seviyorum
Başka sevgili tanımıyorum.
Beni hayata hayat bağlayan
Seni ve aşkını unutamam
Tek dileğim var Allah'tan
Bir gün beni araman.
İÇİMDEKİ "SEN"
Bir "sen" var bende
Ve sadece senden ötürü
Aslında bir çok aşk yaşadım ben
Ama senin aşkın, aşklarımın en büyüğü
Bir "sen" var içimde
Beni benden çalan
Bir "ben" var senin içinde
Seni senden alan ve bana katan.
Fakat ne yazık ki;
Hep yokluğunla varsın bende
Varlığınla hiç olmadın
Yani dokunamadım sana
Saçlarını okşayamadım
Yine başaramadım işte
Seni düşünürken çaresizce ağladım.
Benim seninle beraber geçen hiçbir günüm olmadı
Fakat tüm yokluğuna rağmen
İçimde seninle sensiz geçirdiğim hiçbir günü de unutamadım...
Bir tek çarem kaldı
Seni öylece bırakıp gitmeliyim
Ve arkamdan bakma sakın
Ardımdan koşarak gelebilirsin.
Bir tek çarem kaldı
Seni kendi içimde öldürmeliyim
Ve ölürken gözlerime bakma sakın
Beni de seninle beraber öldürebilirsin.
Evet;
Bir "sen" var bende, ve sadece senden ötürü
Ne dokunabiliyorum,
Ne bırakabiliyorum,
Ne de öldürebiliyorum.
Ne olur, sorma artık bana
Ben beni anlayamıyorum ki
Bir de sana anlatabileyim
Bir tek şey hissediyorum;
Ne zaman ki aşk,
Bu dünyada tüm seven kalplerde yok olursa
İşte o zaman;
Ben de içimdeki "sen" i unutabilirim
Peki ya, sen beni unutabilecek misin ?
AŞKIMI ANLATABİLSEM
Bir bahar serinliği hissediyorum
Saçlarına dokunmak gibi
Belki bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Aşkımı anlatabilsem sana.
Aşkımı sana hiç anlatamadım
Ben sadece her an, seni yaşadım
Ve bazen kelimelerim tükendi
Cümleler kuramaz oldum
Gözlerim gözlerine bakamaz oldu
Galiba en iyi yaptığım şey
Sana olan duygularım ve aşkımdı,
Ve senden habersiz
Kalbimden çıkıp, gözlerimde buluşan
Göz yaşlarımdı.
Belki bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Aşkımı anlatabilsem sana.
Bu yol çok uzak biliyorum
Tıpkı yıldızlar gibisin, bana çok
uzaksın
Onları görebiliyorum, ama tutamıyorum
Ve bir serap gibisin, sana yaklaştıkça kayboluyorsun
Ama biliyorum;
Sen bu yolun sonundasın
Bütün güzelliğinle ve kadınlığınla
Beni herhangi bir mevsim serinliğinde bekliyorsun.
Seninle bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Aşkımı anlatabilsem sana.
Hüzünle değil, güllerle geleceğim sana
Seninle bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Ellerin ellerimde,
Gözlerinin derinliğine dalarak
Aşkımı anlatabilsem sana.
